tema 3 pax 52 e 53

A prevencion das  enfermidades xeneticas

O diagnostico prenatal e un conxunto de tecnicas que permiten observar o feto ou analizar o ADN de celulas fetais durante o embarazo e detectar, o antes posible, a existencia de alteracions xeneticas no feto.Preto dun 4% dos nacidos vivos presentan algun tipo de alteracion xenetica.


Principais tecnicas de diagnose prenatal 



Ecografia



Biopsia corial


Amniocentese



Diagnostico xenetico preimplantacion


diagnostico xenetico preimplantacional


consello xenetico

tema 3 pax 50 e 51

O sistema ABO

Os grupos sanguineos son clasificacions do sangue de acordo coas substancias presentes na superficie dos globulos vermellos e no plasma sanguineo . As duas clasificacions principais de grupos sanguineos son o sistema ABO e o factor Rh.

Os antixenos son substancias presentes na superficie das celulas que inducen , noutro individuo  a fabricacion de anticorpos e a resposta inmunitaria para neutralizar estes antixenos. Os anticorpos son proteinas presentes no plasma sanguineo e producidas polas celulas do sistema inmunitario, capaces de unirse e neutralizar aos antixenos.

No sistema ABO cada persona pode pertencer a algun dos seguintes grupos sanguineos : A,B,AB ou O e isto depende do tipo de antixeno ( A ou B ) e anticorpos( anti-A ou anti-B) presentes no seu sangue como se mostra no cadro

No sangue dunha persoa un antixeno non pode coincidir co seu correspondente anticorpo, Se durante unha transfusion se poñen en contacto os globulos vermellos dunha persoa do grupo A cos anticorpos do plasma dunha persoa do do grupo B producirase a coagulacion do sangue o que pode ocosionar a sua morte.Por ese motivo as transfusions de sangue ocasionaban moitas mortes antes do descubrimento do sistme ABO en 1901.

tema 3 pax 48 e 49

O sexo depende dos cromosomas X e Y


Na especie humana, o sexo de cada individuo ven determinado por unha parella de cromosomas sexuais. Como sabes, os 44 cromosomas restantes denominase autosomas.


Na muller estes dous cromosomas sexuais son iguais e por ter forma de x denominase cromosomas X; as mulleres teñen xenotipo XX

O home posue dous cromosomas sexuais de distinto tamaño un e un cromosoma X o outro e moitomais pequeno e denominase cromosomas Y os homes teñen xenotipo XY

Os cromosomas sexuais conteñen xenes que interveñen no desenvolvemento dos organos sexuais, da musculatura ou da localizacion dos cumulos de graxa no corpo

O sexo herdase como calquera outro caracter. Durante a meiose, os gametos co cromosoma X ou co Y producense en igualproporcion. Polo tanto en cada nacemento a probabilidade de que naza un neno ( XY) ou unha nena (XX) e teoricamente do 50%

A importacion do xene SRY na determinacion do sexo masculino 


Os cromosomas sexuais non son homologos, o cromosomas X  e mais longo e conten moitos mais xenes que o cromosoma Y

Ambos os dous posuen unha pequena rexion con xenes que se relacionan coa determinacion do sexo e coa formacion dos organos sexuais. Ademais, o cromosoma X posue numerosos xenes que controlan caracteres hereditarios, son os carecteres ligados ao sexo, como a hemofilia e o daltonismo



Nun extremo do cromosoma Y localizase o xene SRY que e o responsable de que se desenvolvan no feto os organos sexuais masculinos, o que ocorre a partir das seis semanas de xestacion.


Ata ese momento o embrion pode desenvolverse como home ou muller se o embrion non ten cromosoma Y so se desenvolveran gonadas femininas


Enfermidades ligadas ao sexo: a hemofilia e o daltonismo 

A hemofilia e unha enfermidade debida a un alelo recesivo localizado no cromosoma X e caracterizase por un deficit dos factores de coagulacion VII ou IX segundo o tipo de hemofilia. Estas persoas padecen hemorraxias e sangrados frecuentes e deben recibir transfusions do factor de coagulacion deficitario.

Estas enfermidades ligadas ao sexo manifestanse de forma diferente en homes e en mulleres

Os homes, ao ter un unico cromosoma X, se portan o alelo h da hemofilia X padeceran a enfermidade. As mulleres ao portar dous cromosomas X, poden ser homocigoticas XX sas ou heterocigoticas XX producen suficiente cantidade de factor VIII e non presentan a enfermidade, pero son portadoras do alelo h que poden trasmitir aos seus fillos

O daltonismo ou cegueira para as cores vermella e verde segue o mesmo tipo de herdanza que a hemofilia . Ainda que neste caso si hai mulleres daltonicas o numero de homes con daltonismo e moito maior que o de mulleres daltonicas.

tema 3 pax 46 e 47

A herdanza na especie humana 

A transmision dos carecteres hereditarios na especie humana, tanto os trazos fisicos como as enfermidades xeneticas, rexese polos mesmos principios da herdanza mendeliana que estudaches.


Existen caracteres controlados por un so xene e outros de herdanza mais complexa. A sua manifestacion na descendencia dependera de varios factores, entre os que destacan:

Tipo de alelo responsable do caracter: dominante  ou recesivo .

Localizacion do xene nos autosomas ou nos cromosomas sexuais.Isto influira en que o carcter se manifeste en homes , mulleres ou en ambos os dous.


Con todo, o estudo do tipo de herdanza de caracteres na especie humana dificultase debido a que non se poden realizar cruzamentos experimentais, como ocorre cos animais ou coas plantas, e a dificultade de estimar a probabilidade de que apareza un caracter cando o numero de descendentes de cada parella e pequeno ( normalmente, 2 a 4 fillos)


Albinismo: un exemplo de herdanza 

O albinismo e un trastorno causado por alelo recesivo.Os individuos recesivos heterocigoticos son normais , non manifestan a enfermidade , pero son portadores do alelo recesivo e podeno trasmitir aos seus fillos


Como mostra o debuxo a probabilidade de que unha parella de heterocigoticos e fenotipo normal teña un fillo albino e do 25 %




As persoas albinas non producen o pigmento melanina. Este pigmento e o responsable da pigmentacion da pel, do pelo e do iris dos ollos.


A enfermidade de Huntington: un exemplo de herdanza dominante

A enfermidade de Huntington, coñecida antigamente como baile de San vito, e unha enfermidade hereditaria debida a un alelo dominante que ocasiona unha dexeneracion progresiva do sistema nervioso. Acompañanse de movemento esaxerado das extremidades.


Cada descendente dun individuo afectado ( sendo heterocigotico ) ten unha probabilidade do 50% de padecer a enfermidade. O xene da enfermidade de Huntington localizase no cromosoma 4 e plo tanto ao non estar localizado nos cromosomas sexuais afecta por igual a homes e mulleres.

tema 3 pax 44 e 45

Leis de Mendel


Primeira lei: o cruzamento entre homocigoticos para un caracter produce unha descendencia uniforme

Ao cruzar un individuo homocigotico dominante ( AA) de sementes amarelas cun homocigotico recesivo( aa) de sementes verdes, obtense unha descendencia F1 de individuos heterocigoticos( Aa) de sementes amarelas iguais as do proxenitor dominante.


Hoxe sabemos que as plantas de xenotipo AA producen gametos que portan o alelo A, mentres que as plantas aa producen gametos co alelo a. A union de ambos os dous gametos prodducira un individuo de xenotipo  Aa e de fenotipo sementes amarelas, ao ser dominantes o alelo A sobre o alelo a.


Segunda lei: o cruzamento de hibridos para un so caracter

Mendel obtivo a F2 por autofecundacion dos hibridos Aa da F1. Cando estas plantas producen estas plantas producen os gametos,os alelos A e a separanse e distribuense en gametos diferentes; obteranse gametos A e gametos a coa mesma probabilidade( 50 %)

Durante a fecundacion, a union ao azar dos gametos orixina os seguintes xenotipos  na F2: AA,Aa(fenotipo amarelo dominante) e aa ( fenotipo verde recesivo) na proporcion 3:1

Terceira lei: herdanza independente de dous caracteres 


No terceiro tipo de experimentos, Mendel estudou a herdanza simultanea de dous caracteres: cor e forma das sementes.As plantas parenterais posuian xenotipo AABB e aabb e producen gametos AB e ab,respectivamente.


A union destes gametos produce unha xeracion F1 uniforme de plantas heterocigoticas para ambos os dous caracteres, de xenotipo AaBb e fenotipo amarelo liso

Tema 3 pax 42 e 43

Xenes e caracteres hereditaios 

A xenetica e a parte da bioloxia que estuda a ºherdanza dos caracteres o comportamento dos xenes dentro das celulas e a sua transmision de pais a fillos
Os xenes son fragmentos de ADN conteñen a informacion xenetica responsable de caa un dos caracteres hereditarios.Os xenes transmitense de pais a fillos a traves dos gametos que se producen durante a meiose.Os factores hereditarios que describiu Mendel son, en realidade, os xenes.

Cada xene ten duas alternativas que se denominan alelos un en cada cromosoma homologo.Os alelos dun xene localizanse na mesma posicion do cromosoma.Asi, o xene que conten a informacin da cor  das sementes  pode determinar que seamarelas ou verdes.


Individuos homocigoticos e heterocigoticos

En xenetica os xenes e os alelos representanse con letras. A ou a para un caracter, B ou b para outro caracter etc.Cada individuo posue dous alelos para cada caracter,cando estes alelos son iguais(AA ou aa) o individuo denominase homocigoto; cando son distintos(Aa) o individuo  denominase heterocigoto ou hibrido.

Denominase alelo dominante (A) ao que se manifesta no fenotipo dos individuos heterocigoticos  (Aa) e alelo recesivo (a) ao que queda oculto nos heterocigoticos; lembra que nos hibridos da F1 dos experimentos de mendel as sementes eran de cor amarela e a cor verde, recesiva, non se manisfestaba.Os xenes e alelos para os diferentes caracteres podense representar con calquera das letras do alfabeto.

Xenotipo e fenotipo


Denominase xenotipo ao conxunto de xenes que posue un individuo e que herdou dos seus pais; no noso exemplo os xenotipos serian AA,Aa,aa.O xenotipo mantense durante toda a vida.

O conxunto de caracteres que manifesta un individuo denominase fenotipo; no noso exemplo, sementes amarelas  ou  sementes verdes.A cor  das flores o tamaño das follas ou a pelame dos animais,son exemplos de fenotipos.

O fenotipo dun individuo depende principalmente do seu xenotipo, e dicir, dos xenes que posuen as suas celulas.Con todo, existen factores ambientais aos que estan expostos os individuos ,que influen no seu fenotipo, como a nutricion e as enfermidades, asi como a temperatura , a luz, os axentes quimicos e outros factores ambientais.

Metodos para representar os cruzamentos 

Utilizanse para representar os cruzamentos e os resultados obtidos nunha ou varias xeracions sen necesidade de debuxar os cromosomas . O diagrama debe indicar:

O tipo de cruzamento que se realiza con todo a informacion da que se dispon.


O xenotipo dos proxenitores; os xenes e os alelos sempre se representan con letras.Neste caso: A (ollos marrons), a ( ollos azuis). A letra maiscula sempre indica o alelo dominante


O fenotipo dos proxenitores: ollos marrons, ollos azuis.

O xenotipo dos gametos que producirian os proxenitores (A ou a).

As distintas posibilidades de union dos gametos durante toda a vida.


O conxunto de carecteres que manifesta un individuo denominase fenotipo; no noso exemplo sementes amarelas  ou a pelame dos animais, son exemplos de fenotipos

O fenotipo dun individuo depende principalmente do seu xenotipo, edicir, dos xenes que posuen as suas celulas.Con todo, existen factores ambientais aos que estan expostos os individuos , que influen no seu fenotipo , como a nutricion e as enfermidades , asi como a temperatura, a luz, os axentes quimicos e outros factores ambientais.Esta influencia do ambiente sobre o xenotipo resumese da seguinte forma

Fenotipo=xenotipo + factores ambientais

Metodos para representar os cruzamentos 

Utilizanse para representar os cruzamentos  e os resultados obtidos nunha ou varias xeracions sen necesidade  de debuxar os cromosomas.O diagrama debe indicar:


O tipo de cruzamento que se realiza con todo a informacion da que se dispon.

O xenotipo dos proxenitores; os xenes e os alelos sempre se representan con letras.Neste caso: A ( ollos marrons), a ( ollos azuis ). A letra maiscula sempre indica o alelo dominante

O fenotipo dos proxinitores: ollos marrons, ollos azuis.

O xenotipo dos gametos que producirian os proxenitores ( A ou a).

As distintas posibilidades de union dos gametos durante a fecundacion.Cada gameto masculino pode unirse a calquera dos femininos .

O xenotipo e o fenotipo da descendencia(F1) e a probabilidade de cada un deles.

Tema 3 Pax 40 e 41

Gregor Mendel monxe e naturalista austriaco foi o primeiro que cara a 1860 descubriu os principios que controlan a herdanza dos caracteres hereditarios

Durante moitos anos Mendel observou determinados caracteres das lantas do chicharo comestible e estudou o seu comportamento en sucesivos cruzamentos.

Utilizou un metodo cientifico rigoroso para planificar e analizar centos de experimentos:

Realizou delicados procedementos de polinizacion cruzada para lograr cruzamentos unicamente entre as plantas desexadas.

Estudouu cada caracter por separado para controlar todas variables

Repetiu os experimentos e comprobou a sua reproducibilidade utilizando distintos caracteres.

Analizou os resultados aplicando analises estatisticas


Experimentos de Mendel

Cruzamento de liñas puras: Mendel elixou duas liñas puras que diferian nun so caracter por exemplo a cor das sementes e forzou artificialmente a polinizacion cruzada entre elas.


Ao estudar os hibridos da F1 observou que toda a plantas eran de sementes amarelas

Repetiu os cruzamentos con liñas puras que diferian noutros caracteres e comprobou que a descendencia sempre era uniforme e se parecia a un dos parenterais o outro caracter quedaba oculto na F1

Aos caracteres que sempre aparecen nos hibridos chamounos dominantes e aos que quedan ocultos recesivos.

Autofecundacion dos hibridos: A continuacion Mendel obtivo a seguinte xeracion mediante a autofecundacion dos hibridos da F1 e comprobou que a descendencia non era uniforme de cada 4 sementes obtidas 3 mostraban o caracter dominante amarelo e o 1 o caracter recesivo verde. Tras repetir estes experimentos con outro caracteres sempre obtivo resultados semellantes

Cruzamento de liñas puras para dous caracteres: Para completar os seus estudos Mendel crozou duas liñas puras que diferian en dous caracteres: utilozou sementes amarelas lisas e vermellas rugosas.

A F1 obtida foi uniforme todas as plantas producian sementes amarelas e lisas o caracter dominante para ambos os dous trazos.

Ao autofecundar os hibridos da F1 obtivo plantas con todas as combinacions posibles de ambos  os dous caracteres: amarelas lisas, amarelas rugosas,verde lisas e verdes rugosas, e sempre na proporcion 9:3:3:1
que se mantivo ao analizar outros caracteres.

TEMA 2 pax 32 e 33

Coñecese como clonacion ao procedemento polo que se poden obter copias xeneticamente identicas dun xene, dunha celula ou dun individuo













A clonacion nas plantas


A clonacion ou propagacion vexetativa e un proceso clasico e moi utilizado na agricultura e na xardinaria para obter plantas a partir de partes doutra planta como e o caso de esgallos ou enxertos.

Tema 2 pax 30 31

A importancia bioloxica da mitoxe e da meiose


A mitose permite aos individuos medrar e renovar os seus tecidos,mediante divisions sucesivas das suas celulas. As celulas orixinadas por mitose son xeneticamente identicas as da celula proxenitora.Nos organismos unicelulares,a mitose representa unha forma de reproducion asexual.


A meiose producese gametos haploides,que tras a fecundacion orixinaran un cigoto diploide.Asi, a meiose constitue o mecanismo clave para manter constante o numero de  cromosomas dos individuos e da especie durante a reproducion sexual.


Ademais a meiose contribue a aumentar a variabilidade xenetica dos individuos mediante os seguintes mecanismos:



Distribucion independente dos cromosomas: na meiose,os cromosomas homologos separanse e distribuense ao azar entre os futuros gametos






Recombinacion xenetica: As combinacions  de xenes,na meiose,son distintas as dos proxenitores




Fecundacion ao azar dos gametos



O proceso de formacion dos gametos denominase gametoxenese ten lugar nas celulas xerminais dos organos reprodutores baixo o control das hormonas sexuais e da lugar a gametos haploides.Pode ser de dous tipos:



Espermatoxenese: ten lugar nos testiculos a partir dunha celula nai diploide producese catro celulas haploides que se diferenciaran a espermatozoides



Ovoxenese : Nos ovarios a partir dunha celula nai diploide producese catro celulas haploides un ovulo coa maior parte do citoplasma e tres corpusculos polares.

tema 2 pax 28 e 29

A MEIOSE REDUCE O NUMERO DE CROMOSOMAS

Na reproduccion sexual,durante o proceso de fecundacion,producese a union de dous gametos que da lugar a unha nova celula ou cigoto que mediante divisions sucesivas dara lugar a un novo individuo.

A meiose e o proceso de division celular mediante o cal a partir dunha celula diploide se producen catro celulas fillas haploides.A meiose  so ten lugar nos organos produtores  de gametos,ovarios e testiculos nos animais e estames e ovarios nas plantas



A meiose consiste en duas divisions celulares consecutivas(meiose 1 e meiose 2)sememllantes a unha mitose,pero entre estas divisions non se produce duplicacion do ADN.As etapas das duas divisions denominase: profase,metafase,anafase e telofase.




As celulas resultantes da meiose non conteñen identica informacion xenetica que a celula nai,como ocorre na mitose.Conteñen distintas combinacions de xenes que se xeran durante a meiose,por intercambio de material xenetico entre cromatoides de cromosomas homologos.Este proceso denominase entrecruzamento e ten como resultado a recombinacion xenetica.

TEMA 2 pax 26 e 27

A MITOSE PRODUCE CELULAS FILAS IDENTICAS A CELULA NAIDenominase mitose a division do nucleo celular pra dar lugar a duas celulas fillas con identicas informacion xenetica que a celula nai.

A mitose e a forma de reproduccion asexual comun a todas as celulas eucariotas.



O movemento dos cromosomas durante a mitose esta controlado por duas estruturas do citoesqueleto celular : centriolos e fusomitotico.

As etapas da mitose denominase:


Interfase: a fase inicial



Profase: A cromatina condensada forma os cromosomas .Desaperece a envoltura nuclear e o nucleolo.Os centriolos migran cara aos polos.Formase o fuso mitotico


Prometafase: ocorre antes da metafase



Metafase: Os cromosomas insirense nos microtubulos do fuso e dispoñense no centro da celula



Anafase: As cromatides identicas de cada cromosoma separanse.As  fibras do fuso acurtanse e arrastran as cromatides aos polos da celula.



Telofase: Os cromosomas nos polos celulares descondensanse para formar cromatina.Aparece a membrana nuclear e o nucleolo.Desaparece o fuso mitotico

A division do citoplasma: citocinese


Division do citoplasma entre as duas celulas fillas


Nas celulas animais crease un anel contractil de actina e miosina que produce un suco de segmentacion que vai estrangulando a celula nai ata que as duas celulas fillas se fan independentes.Os organulos e o resto do citoplasma repartense entre as celulas fillas.


Nas celulas vexetais a citocinese non se produce por estrangulamento debido a rixidez da parede celular.No seu lugar  , producese a partir dun tabique se separacion ou fragmoplasto,formado pola fusion de vesiculas do aparato de Golgi,que posteriormente dan lugar a nova parede celular

tema 2 pax 24 e 25 o ciclo de vida da celula

O CICLO CELULAR



O ciclo celular e o conxunto de acontecementos que teñen que teñen lugar na celula desde que se forma ata  que entra a en division.Componse de duas etapas : interfase e division celular.




















INTERFASE

 A interfase ocupa a maior parte da vida da celula.Esta fase caracterizase por dividirse


G1: comeza a sintese de proteinas incrementase o volume do citoplasma e o tamaño e o numero dos seus organulos.As  celulas que non se dividen como adoitan ocorrer coas celulas musculares ou coas neuronas deteñense nesta etapa do ciclo

FASe S: producese  a duplicacion do ADN e os cromosomas pasan a estar formados por duas cromatides identicas


G2: producese novos organulos e a celula preparase pra a division.






DIVISION CELULAR



Denominase fase M, e e unha etapa breve na vida da celula e comprende duas fases:


A mitose  coa reparticion de cromosomas entre as celulas fillas.



A citocinese que consiste na division do citoplasma coa consecuente repartcion de organulos e a separacion das duas celulas fillas







A FALTA DE CONTROL NA DIVISION CELULAR 


En ocasions estes sistemas de controlda division celular fallan e as celulas poden empezar a dividirse incontroladamente dando lugar a masas celulares que se denominan tumores.

tema 2 pax 22 e 23 como se reproducen as celulas

Apartado 1


DIVISION CELULAR 


Divison celular: proceso polo cal  unha celula se divide en duas  celulas fillas xeneticamente identicas  entre si e a celula da que proceden.


Funcions:

O crecemento do corpo:os trillons de celulas  que forman o corpo humano orixinase por sucesivas divisions celulares do ovulo fecundado.


Renovar os tecidos: desgastados ou danados como ocorre nas feridas,nas queimaduras,ou nas fracturas, ou repoñer as celulas que morren


 

 CROMOSOMAS E DIVISION CELULAR


Os  cromosomas localizanse no nucleo celular e posuen a informacion  xenetica  que se debe  trasmitir  as celulas fillas en cada division celular


Os cromosomas estan formados por un material denominado cromatina.


 




CROMOSOMAS E XENES

Cada cromosoma conten miles de xenes ordenados linealmente.


Cada xene e un pequeno segmento da longa molecula de ADN.Os xenes son as unidades xeneticas que determinan as caracteristicas herdables de cada individuo.





ClASIFICACIONS DOS CROMOSOMAS
O conxunto de cromosomas dun individuo denominase cariotipo


Os cromosomas que determinan o sexo son os cromosomas sexuais  o resto de cromosomas denominase autosomas.


Todas as celulas somaticas posuen as 23 parellas de cromosomas son celulas  diploides


Os gametos son as unicas celulas haploides.





































Cada cromosoma conten miles de xenes ordenados linealmente. Cada xene e un pequeno segmento da longa molecula de ADN.


 



 COMO SE CLASIFICAN E ANALIZAN OS CROMOSOMAS 



O conxunto de cromosomas dun individuo denominase cariotipo, e é unha caracteristica de cada especie. A especie humana posue 46 cromosomas a metade deles herdanse do paie a outra metade da nai. Por iso, os 46 cromosomas correspondense con 23 parellas de cromosomas homologos.


A parella  de cromosomas que determina o sexo son os cromosomas sexuais; o resto de cromosomas denominase autosomas.

BOLG biologia: Fabian braña

Os glicidos

Son biomoleculas formadas por carbono hidroxenooo e osixeno.



Monosacaridos


Disacaridos


Polisacaridos




O amidon  e a forma na que se almacenan as moleculas de glicosa nas celulas vexetais e o glicoxeno nas celulas animais

a celulosa e o polisacarido estrutural mais importante e forma parte da parede celular das celulas vexetais

estrutura e orgánulos da celula eucariota

Organulos menbranosos





Reticulo endoplasmatico: E unha rede de sacos e tubulos membranosos intercomunicados.Pode ser:

Reticulo endoplastico rugoso

Reticulo endoplasmatico liso



Aparato de Golgi: Formado por grupos de cisternas membranosos  cos extremos ensanchados.







Mitocondrias: Teñen duas membranas, a interna repregada formando as cristas mitocondrias.


Cloroplastos: Organulos  exclusivos de celulas vexetais nos que se produce a fotosintese



Lisosomas: Levan cabo a dixestion intracelular







Peroxisomas: Vesiculas membranosas que conteñen encimas






NON MEMBRANOSOS



Ribosomas: Estan formados por proteinas e ARN.







Citoesqueleto: Constitue unha rede proteica  que da soporte ao citoplasma e

é responsable do movemento celular. Compoñentes son:


Microfilamentos


Filamentos intermedios



Microtubulos







Inclusion:Son acumulacions de materiais de reserva.








Centrosoma:Inclue  dous centriolos formados por microtubulos, dispostos de forma perpendicular un respecto do outro.









Cilios e flaxelos : Son prolongacions das celulas que teñen unha estrutura interna, o axomena.

As proteinas e os acidos nucleico

As proteinas son biomoleculas de gran tamaño que estan formadas por distintas combnacions de aminoacidos.

 Estrutura:

Acidos nucleicos:son grandes moleculas que estan formadas pola union doutras moleculas mais pequenas, chamadas nucleótidos:




ADN: molecula na que se localiza a informacion xenetica das celulas de todos os seres vivos.

Carasteristicas: formado por desoxirribosa, acido fosforico e unha das bases seguintes: adenina, guanina,citosina ou timina.

Posue duas cadeas de nucleotidos orientadas en sentidos opostos.

A molecula asi formada enrolase sobre un eixe para formar unha dobre elice


ARN: esta formada por unha cadea de nucleotidos formados por ribosa con acido  fosforico e adenina,guanina,citosina e uracilo.


Tipos:

ARN mensaxeiro.

ARN de trasferencia

ARN ribosomico

Os lipidos

Os lipidos son biomoleculas organicas insolubles en auga que desempregan importantes funcions nas celulas.

Tipos:


Trigliceridos, que deben o seu nome a que estan formados por unha molecula de glicerina e tres acidos acidos graxos

Ceras:que repelen a auga e serven como illante e proteccion fronte a humidade.

Os fosfolipidos: que conteñen acido fosforico  forman parte das membrnas celulares.


 Lipidos isoprenoides ou terpenos: un amplo grupo de lipidos  entre os que destacan as vitaminas A,E e K.


 Esteroides: importante grupo de lipidos

celula eucariota e a celula procariota

A celula procariota: son mais primitivas, de menor tamaño e teñen unha organizacion moito mais sinxela que a das celulas eucariotas. Son celulas caracteristicas das bacterias e das cianobacterias.


Caracteristicas:


Non teñen nucleo


Parede celular



No seu citoplasma posuen ribosomas


Teñen pelos



Celula eucariota


Son grandes e complexas e posuen organulos membranosos.O material xenetico atopase no núcleo

a membrana plasmatica e responsable do trasporte e intercambio de moleculas entre a celula e o medio.

Ai dous tipos: vexetal e animal



Animal:


A celula presenta unha enorme complexidade e ten un elevado  numero de espazos internos.






Celula vexetal:




Diferencias entre a animal:

Carecen de centriolos

Presentan unha parede celular

Teñen cloroplastos


Teñen un sistema vacuolar

Os virus:


Son estruturas acelulares formadas por un acido nucleico e por proteinas.

tema 1 As celulas e os seus compoñentes

Que son os biolementos?

Materia que esta constituida os seres vivos

Poden ser de dous tipos: inorganicas e organicas

Inorganicas: auga e sales minerales

Organicas: glicidos,lipidos,proteinas e acidos nucleicos.

Auga:
Molecula mais abundante nos seres vivos.Iso debese as suas propiedades fisicoquimicas, como o seu gran poder de disolvente

Sales minerais:
Poden ser solubles en auga. Son utiles para formar estruturas esqueleticas como e o caso do fosfato tricalcico.

Disolucion,  difusion e osmose:


Disolucion: formada polo disolvente,que nos seres vivos e nas suas celulas e a auga, e polo soluto,que e a substancia que esta disolvida.

A difusion e a tendencia das particulas de soluto a distrubuirse uniformemente no seo dunha disolucion


A osmose e a difusion ea traves dunha menbrana semipermeable.